Kvalitet naših proizvoda je motiv da Hrvati prisvoje Karađorđevu šniclu i prodaju je kao zagrebački stek, a Makedonci da pokušaju da nam preotmu ajvar.
Srpski proizvođači praške šunke imaju tri godine da smisle novo ime za taj proizvod zbog toga što su Česi pod tim nazivom zaštitili svoj tradicionalni specijalitet.
Koliko je zaštita imena proizvoda važna govori i činjenica da je šljivovica, za koju svi u Srbiji veruju da je srpska i samo srpska rakija, postala češki proizvod! Oni su se pre nas dosetili da je zvanično zaštite!
Ime Karađorđeva šnicla jasno ukazuje čija je, ali ovaj specijalitet, koji je osmislio srpski kuvar Milovan Mića Stojanović, maznuli su nam Hrvati i u restoranima je nude kao zagrebački stek.
Malo je falilo da i leskovački ajvar postane makedonski nacionalni proizvod, ali je to na vreme sprečeno.
– Šljivovica je zaštićena u Češkoj kao proizvod koji je iz te zemlje, ali i u Hrvatskoj pod nazivom „stara šljivovica“. Bilo je problema i u vezi s leskovačkim domaćim ajvarom, koji je nacionalno i međunarodno zaštićen a čiji je naziv neki proizvođač iz Makedonije koristio za obeležavanje svog proizvoda koji je plasirao na tržište SAD. Pravovremenom intervencijom Regionalne privredne komore Leskovac i Udruženja proizvođača Leskovački ajvar sprečena je dalja zloupotreba ovog naziva i sačuvana reputacija koju uživa ovaj proizvod na svetskom tržištu – kaže za Kurir Vladimir Marić, v. d. direktora Zavoda za intelektualnu svojinu Srbije.
Za ono što vredi svi se rado otimaju, pa se i Slovenci i Hrvati preganjaju oko kranjske kobasice, istarskog terana i istarskog pršuta. Da se svaki proizvod mora na vreme zaštititi, ističe i marketinški stručnjak Miloje Sekulić:
– Naš princip „lako ćemo“ je ozbiljan problem i kad neki proizvod postane popularan i donosi zaradu, onda se desi da se to kopira.
Izvor: Srbin.Info