Nemački ministar predlaže ukidanje odredbe preporučenog roka trajanja jer potrošači masovno bacaju još upotrebljive proizvode.

Proizvodi istog proizvođača i iste robne marke koji se prodaju na tržištu Evropske unije i Srbije često nisu istog kvaliteta. Oni čak nisu identični u zapadnim i istočnim delovima Evrope, tvrde u potrošačkim organizacijama. Proizvođači takvu pojavu pravdaju niskim standardom stanovništva, koje kvalitetniji proizvod navodno ne može da plati, a potrošačke organizacije to nazivaju diskriminacijom.

Koji su prehrambeni proizvodi u našim trgovinama najčešće na meti falsifikatora. Najčešće lažiraju vino, med, voćne sokove… Soja u maslinovom ulju.

Povodom teksta „Računi za struju su transparentni”, u kojem EPS navodi da je predsednik NOPS-a, član Savetodavnog tela za zaštitu potrošača pri „EPS snabdevanju”, tvrdimo da to nije tačno. Nikakvo rešenje o imenovanju u Savetodavno telo nije potpisano, niti je predsednik NOPS-a ikada primio poziv za sednicu tog organa (ako ih je uopšte i bilo).

U trgovinskim objektima širom Srbije, prodaje se med proizvođača “Irikom”. Med pomenutog proizvođača je više puta povlačen iz prodaje i proizvođač zatvaran.

Samo na ime „troškova javnog snabdevača”, što je jedna od stavki na računima za električnu energiju, EPS mesečno inkasira 437,5 miliona dinara (oko tri i po miliona evra). Ovaj trošak građane mesečno košta 125 dinara i plaćaju ga svi vlasnici tri i po miliona brojila koliko ih ima u Srbiji. On mora da se plati bez obzira da li je ostvarena potrošnja električne energije ili ne, a na taj iznos se obračunava i PDV i zatezna kamata, u slučaju kada obaveze nisu izmirene. Šta je trošak javnog snabdevača i da li je naplata ove stavke   zakonita, pitanje je koje jedan stanovnik Novog Sada postavio Nacionalnoj organizaciji potrošača Srbije.